Je bent al vele jaren de gelukkige bezitter van een vakantiehuis, chalet of stacaravan, kortom een vakantieverblijf. Je bent er vaak, want het is een heerlijke plek om te ontspannen in een mooie omgeving. Een paradijsje. Maar dan…
De eigenaar van een park biedt je als ‘eigenaar’ van een vakantieverblijf vaak een huurcontract aan, waarin je ‘gebruiker’, ‘recreant’ of soms ‘economisch’ eigenaar wordt genoemd. Vaak lopen deze contracten na een jaar af, soms na een paar jaar. Na afloop van het contract ben je rechteloos. De parkeigenaar, die volgens het contract juridisch eigenaar van het vakantieverblijf is, kan je verplichten te vertrekken en de grond leeg op te leveren.
De parkeigenaar is juridisch eigenaar van je verblijf. En niet jij
De parkeigenaar is ook eigenaar van de grond. Dat is logisch. Door zogenoemde “natrekking” is de grondeigenaar ook eigenaar van het vakantieverblijf. Je mag je vakantieverblijf en de grond dus slechts tijdelijk gebruiken, dus zolang de verhuurperiode duurt. Bij het plaatsen van je vakantieverblijf is het eigendom van het verblijf automatisch -geheel zoals het in de wet staat- overgegaan naar de grondeigenaar. Vanaf dat moment is de verhuurder de juridische eigenaar geworden.
Dat is gek. Je hebt veel voor je verblijf moeten betalen om bezitter te kunnen worden, je dacht dat je eigenaar werd bij de koopovereenkomst. Je hebt na het tekenen van het contract waarin de overdracht wordt geregeld geen rechten als eigenaar van een goed maar slechts ‘houder van een verblijfsrecht’, en houdt het verblijf ‘als bezitter’ onder je. Maar in hetzelfde contract is wel bepaald dat je verantwoordelijk bent voor goed onderhoud en verzekering. Je mag erin verblijven, je kunt ‘het verblijfsrecht’ tijdens de duur van de huurovereenkomst verkopen ( met bemoeienis van de parkeigenaar) en de parkeigenaar bepaalt of en hoe je het verblijf tijdens de looptijd mag gebruiken.
Dit is niet meer van deze tijd. Laten we dit veranderen
Deze rechteloosheid en onzekerheid over het eigendom van ons eigen vakantieverblijf is aanleiding voor de vraag ‘Blijft het nog wel leuk op ons park?’ Jazeker, als we als eigenaren samen op zoek gaan naar kansen en mogelijkheden om de wet aan onze kant te krijgen.
Laten wij ons verenigen om het gebrek aan huurbescherming aan de orde te stellen in politiek Den Haag. Iedere huurder van een woonverblijf in Nederland kan zich beroepen op huurbescherming, maar niet de huurder van een perceel op een recreatiepark! Huur van grond is onbeschermd.
Wat stellen wij voor:
- Een wettelijke regeling die bezitters beschermt bij faillissement, verkoop van het park en/of beëindiging huurcontract.
- Landelijk vastgelegde afspraken met parkondernemers en RECRON over huurbescherming.
Hoe willen wij dit bereiken?
We willen:
- een collectief vormen,
- samen optrekken naar parkondernemers, lokale en landelijke media.
- politieke bewustwording realiseren om tot aanpassingen in de wet te komen, zodat de huurders een rechtspositie krijgen die in een reële verhouding staat tot de zeggenschap van de parkeigenaren.